"Έλα μαζί μου στο δικό μου παραμύθι!
Έλα, άνθρωπε, έλα αδερφέ,
σε προσκαλώ στον κόσμο
των βιβλίων!"
(ΣΕ ΠΡΟΣΚΑΛΩ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, 29/10/2016)
Λαχτάρα φωτός, πεθυμιά ζεστασιάς, αγωνία του πριν και του τώρα. Να σημάνουν καμπάνες, να ακουστούν των πουλιών κελαηδίσματα. Έλα, ήλιε μου, έλα σε μένα, μη μ’ αφήνεις εδώ. Αν αργήσεις ακόμα, δε θα ξέρω τι κάνω. Μια ανάσα ζωής θα μου δώσεις; Δεν αντέχω το κρύο, δεν μπορώ τη βροχή, θέλω πράσινο, ανθούς μυρωμένους. Υποσχέθηκες άνοιξη κι είναι ακόμα χειμώνας. Αχ, γιατί να αργείς να προβάλεις; Είναι τόσος ο πόνος στη γη των ανθρώπων, οι αθώοι πληρώνουν τη θλίψη. Έλα, ήλιε, υποσχέθηκες, έλα, να με πάρεις μαζί σου, να φύγουμε για τη γη της χαράς. Δεν αντέχεται άλλο ο βουβός στεναγμός, δεν μπορώ να υποφέρω αιώνια. Έλα, ήλιε, η ελπίδα έχει σβήσει από ώρα, κι εγώ ξέμεινα μόνη εδώ. Θα με πάρεις μαζί σου; Π. Μίλτου (Σε αυτή τη γη των φιλοσόφων, όπου τελευταία πλήθυνε η ζήλια και ο φθόνος για ό,τι καλό, όπου η αχρηστία καταδιώκει οποιονδήποτε θέλει να εργαστεί και να ζήσει σωστά, επικαλούμαι θλιμμένη "της δικαιοσύνης τον ήλιο τον νοητό"!) Εγκλωβίστηκα απ' όταν γεννήθηκα, μες στο κέντρο κακού εφιάλτη. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τότε. Και προσπάθειες έκανα αμέτρητες, και, δες, ντύθηκα ρούχα λευκά, του καλού, της αγάπης, την ημέρα να φέρω. Μα τα βάτα κι αγκάθια με έπνιξαν, σε κάθε μου βήμα, σε κάθε μου κίνηση, σε κάθε μου βλέμμα, σε κάθε λυγμό. Στην τρελή την πορεία μου, στην ομίχλη του δάσους, δεν υπάρχει κανείς! Μόνο κάποια φωτάκια, αναδύθηκαν λίγο τριγύρω μου, μα κι αυτά αποτραβήχτηκαν, όταν είδαν τα δύσκολα. Φαναράκια που έσβησαν και με άφησαν μόνη. Εγκλωβίστηκα απ' όταν γεννήθηκα! Τώρα το έμαθα πια, πως δε γίνεται τίποτα. Κύκλους κάνω στο ίδιο σημείο, να ξεφύγω αποκλείεται, κι ας το θέλω πολύ. Όσο άνοιγα εγώ τα φτερά, μου τα τσάκιζαν πάλι, οι εχθροί και… οι «φίλοι». Μια πορεία καρδιάς, ένα θέλω χαράς, ένας πόθος γαλήνης, ένα όνειρο φως της ψυχής μου, μια ανάσα αγάπης, έτσι άδοξα όλα, θα πεθάνουν εδώ! Μες στο κέντρο του κακού εφιάλτη! Αχ, Θεέ μου, ένα δρόμο ζητούσα, ένα στίγμα αλήθειας, για να βγω από δω! Εγκλωβίστηκα, και θα 'ναι για πάντα; Π. Μίλτου Η βροχή από ώρα σταμάτησε και τα σύννεφα έφυγαν πέρα. Δειλινό μαγεμένο! Ο ορίζοντας ωραίος στη φύση, στο νου. Ο ήλιος λάμπει ζεστός, μυρωμένη η ατμόσφαιρα, μια γαλήνη τριγύρω! Παρουσία ονείρου θυμίζει. Τελευταίες στιγμές, αναλαμπές της ζωής μου, στεναγμός μυστικός. Σκύβω πάνω στη λίμνη, μια μονάχα στιγμή, για να δω την ψυχή μου. Μια μονάχα στιγμή! Τόσο μου ’δωσαν μόνο. Πιο πολύ δεν το άξιζα, ίσως… Μια μονάχα στιγμή ευτυχίας, ευκαιρία ανάσας! Μα ήταν όλα ψευδαίσθηση. Η βροχή συνεχίζει αμείλικτη, και δεν έχει σκοπό, να χαράξει για μένα! Και θαρρείς πως αντέχω; Π. Μίλτου Τον ουρανό μου πρόσφερα, μου γύρισαν τη λάσπη. Το φως μου το γέμισαν με ομίχλη οι "φίλοι". Στο γέλιο μου μ’ έκαναν να κλάψω πικρά. Έδωσα αλήθεια και μ’ έπνιξαν στο ψέμα. Έδωσα την καρδιά μου και μου τη λόγχευσαν. Τη σιωπή μου συκοφάντησαν και γκρέμισαν κάθε μου όνειρο. Ειρήνη τους έφερα, έως θανάτου με πλήγωσαν. Στην αγάπη μου απάντησαν με μίσος βαρύ… Ω, ναι, πονάω! Και κλαίω! Λυγίζω! Να σβήσω θέλω! Να πάψω να νιώθω! Η ψυχή μου φωνάζει «γιατί»! Στη θλίψη, στο άδικο, στο άπονο! Μα, όχι, αποφάσισα, θα φύγω από δω! Δε μ’ εκφράζει εμένα ο τόπος του φθόνου. Εγώ την εκδίκηση… τη βλέπω αλλιώς! Φτερά θα βγάλω στους ώμους, να πετάξω στα αστέρια. Με τον άνεμο ούριο, με τα σύννεφα φίλους. Θα αγγίξω Θεό και θα βρέξω ευλογίες. Για τους φίλους μου πρώτα, για αυτούς που αγαπώ! Και μετά, το περίσσευμα, στους εχθρούς μου θα πέσει! Στη δική τους αγριότητα, την παιδική μου ψυχή, στην κακία, το έλεος, απαλότητα αθώα, σε απειλές και τη βία, ένα φράγμα φιλίας, στην ντροπή, αξιοπρέπεια, στο φαρμάκι, το φάρμακο, μια ζεστή αγκαλιά. Ειρωνεία, απαξίωση; Το αθώο μου βλέμμα. Αν χρειαστεί για το άνομο, θα ζητήσω το λόγο. Στο σκοτάδι, τον ήλιο θα φέρω. Στο θυμό, μια συγγνώμη μεγάλη θα πω. Και πιο πάνω από όλα, της αγάπης σημαία θα ανοίξω, να σκεπάσει το μίσος, το φθόνο, τη ζήλια. Η δική μου η εκδίκηση, φίλοι,… είναι πάντα αλλιώς! Π. Μίλτου |
Η Συγγραφέας
Γεια σας, είμαι η Πόλυ Μίλτου. Αγαπώ τρελά τα ζωηρά χρώματα, τη ζωγραφική, τη φαντασία και τα όνειρα!... Τα βιβλία μου, το "Σε περίμενα" και το "Κομμάτια ζωής" θα τα προμηθευτείτε από τα βιβλιοπωλεία Ιανός, Πρωτοπορία καθώς και από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας!
Επίσης, είναι διαθέσιμα και στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα: elkistis.gr/shop Τέλος, για τους αναγνώστες της Θεσσαλονίκης, τις εργάσιμες μέρες και ώρες στα γραφεία των Εκδόσεων Ελκυστής στο κέντρο της πόλης (Αρριανού 15) ή να τα παραγγείλετε δίχως μεταφορικά έξοδα στα τηλέφωνα: 231 403 7484 ή 6977853682. Τώρα τα βιβλία μου βρίσκονται και στην Κύπρο στο βιβλιοπωλείο D.E.S. Bookeworld. Είναι εύκολο, επίσης, να τα παραγγείλετε στο τηλέφωνο:99326813 ή στη σελίδα του βιβλιοπωλείου D.E.S. Bookeworld. στο fb και σας έρχονται στο σπίτι σας. Ταξιδεύουμε στο χώρο της λογοτεχνίας ΜΑΖΙ! Το "Νιώθω" περιέχει διηγήματα καρδιάς. Συγγραφείς του οι: Τόνια Κοντοπούλου, Nikos Vardakas, Σοφία Κατάρα, Poli Miltou , Maria Melemeni, Μαίρη Φιλιπ Κατσανίδου, Μαίρη Κολοβού, Michalis Katrakis, Καλλιοπη Γιακουμή-Κουγιώνη, Achilleas Triantoglou, Spyros Papalexis,, Αντώνης Τουμανίδης,, Καρακατσάνης Μάριος, Yiannis Papouli.
Από τις Εκδόσεις Ελκυστής-Μέρος των εσόδων θα διατεθεί στο Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο Θηλέων- ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Οι φωτογραφίες στα κείμενα και τα ποιήματα που αναρτώ στο blog μου, εκτός ορισμένων, είναι συνήθως από το ίντερνετ. Στο παρόν blog έχουν μπει μόνο και μόνο για να ομορφύνουν ένα κείμενο και δεν υπάρχει κανένας σκοπός οποιασδήποτε εκμετάλλευσης. Τα δικαιώματά τους ανήκουν ολοκληρωτικά και πάντα στον δημιουργό τους. Ευχαριστώ! Αρχείο
February 2024
Κατηγορίες
All
|