ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ- ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ...
ΚΑΘΕ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ…
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ, ΣΑΣ ΑΦΙΕΡΩΝΩ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ... ΑΣ ΤΟ ΠΩ ΠΟΙΗΜΑ...
.....................................................
ΕΝΑ «ΚΑΘΟΛΟΥ» ΚΙ ΕΝΑ «ΤΙΠΟΤΑ»… (Αλληγορικό)
Εμένα μου χαρίστηκε το… «τίποτα» απ’ τον Θεό
κι εγώ το άρπαξα με απορία στον αέρα
το πρόσθεσα με το «καθόλου μου» και… ταίριαξαν!
Του ζήτησα, δειλά, λίγη ανάσα από το είναι Του
κι Εκείνος φύσηξε στο πρόσωπό μου μόνο μια φορά.
- Σου φτάνει, είπε σοβαρά κι απομακρύνθηκε…
Πήρα τη θεϊκή την άχνα,
που τρεμόσβηνε επικίνδυνα στα χέρια μου,
έβαλα και το «τίποτα» με το «καθόλου» μου μαζί
και μια σταγόνα από τα δάκρυα της θλίψης μου
- Για εγκατάλειψη και πένθη και απελπισιά.
Τέλος, κατάφερα και ζύμωσα σε φόρμες,
με υπομονή χρόνο με χρόνο, μέρα μέρα, ώρα ώρα,
κάτι μικρούλια τόσο δα κομμάτια ματωμένα…
Τα ένωσα σιγά- σιγά και τα πασπάλισα με όνειρα
κι έπειτα τα ’ψησα στο φούρνο της συγγνώμης.
Πήραν το σχήμα μιας τεράστιας καρδιάς,
που ήταν ζωντανή και χτύπαγε συνέχεια δυνατά.
Τότε κατάλαβα, και απόμεινα στο θαύμα,
ποιο ήτανε το σχέδιο για μένα του Θεού μου.
Ένα «καθόλου» ήμουν κι είχα ένα «τίποτα» απόλυτο,
μα το αληθινό Του δώρο με περίμενε στο τέρμα,
όταν, σαν αθλητής, τελείωσα με την προσπάθεια.
Ήταν η Αγάπη Του και η αγάπη μου μαζί,
για σένα και για μένα και για όλους!💝
Π. Μίλτου