(Ανάρτηση στο fb, στις 25 Μαρτίου 2018)
Εξαιτίας μιας ανάρτησης σε μια ομάδα για έναν αγνό ήρωα της Πατρίδας μας, η οποία από τον αναρτώμενο έγινε με ευλάβεια για τη θυσία του, συνοδεύτηκε όμως από σχόλια... "αυστηρά, αυστηρού κριτή".(Έτσι είμαστε οι Έλληνες, το έχουμε αυτό το στραβό... Ό,τι καλό, μια θυσία, κάποιον, που τέλος πάντων, έστω όπως νόμιζε, πρόσφερε και τη ζωή του, αντί να τον τιμάμε, να ψάχνουμε οπωσδήποτε τι κακό είχε πάνω του για να αμαυρώσουμε τη θυσία... και να τους βγάζουμε όλους τους χρήσιμους άχρηστους... Φθόνος; Ιδιοτροπία; Φανατισμός;...)
Έλεος πια!...
Για τον Γ. Καραϊσκάσκη ο λόγος... και τη βωμολοχία που τον χαρακτήριζε κλπ.,... κλπ.... (λες και εκεί είναι το θέμα όλης της προσωπικότητάς του...)
Και επειδή, λόγω σχήματος, κάποτε δέχτηκα τα ειρωνικά σχόλια για τη μάνα του ήρωα από... συνάδερφο εκπαιδευτικό, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να μειώσει και να προσβάλει αυτό που αντιπροσωπεύω, (και δεν ήταν η πρώτη φορά),
Θα ήθελα να παραθέσω δυο συνδέσμους, όπου αναφέρεται η άλλη πλευρά μιας απίθανης προσωπικότητας, που έδωσε τη δική του ζωή... για να εκφράζεσαι εσύ, έλληνα δάσκαλε τόσο... ελεύθερα... τόσο απαξιωτικά, τόσο ταπεινωτικά σε κάτι που δε θα αγγίξεις ποτέ σου... Και εννοώ την έννοια της θυσίας για το γενικό καλό...
(Για να μην παρεξηγηθώ από τυχόν συναδέρφους, φυσικά, αναφέρομαι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ασέβειας και όχι σε όλους τους εκπαιδευτικούς...)
Και όσο για τη Μητέρα... για σκεφτείτε... ποια ήταν η εποχή, με ποια ελευθερία και ευκολία οι τάχα "άντρες" άφηναν έγκυο μια γυναίκα και την εγκατέλειπαν αβοήθητη, τότε, θα κατανοήσετε πολλά από τα... μετέπειτα...
Για τον πεντάρφανο ήρωα, λόγω της δικής μου ομοιότητας σε αυτό το θέμα μαζί του, πονάει η ψυχή μου, γιατί εγώ μπορώ να ξέρω όλα όσα πέρασε σαν ιδιαίτερο, παντέρημο παιδί, αλλά νιώθω και διπλά περήφανη για την ατσαλένια του θέληση και τη δύναμη της ψυχούλας του, η οποία τον οδήγησε σε αυτό το σπουδαίο που έγινε...
Έτσι, όταν θέλουμε να κρίνουμε κάποιον, καλύτερα πρώτα... να σκεφτούμε καλά... πώς θα αισθανόμασταν και πώς θα ενεργούσαμε εμείς, αν... είχαμε ντυθεί τη δική του ζωή...
Και της μητέρας του τη ζωή, την οποία, αντί να χασκογελάμε για τα ράσα της και τη νόθα εγκυμοσύνη της, που έγινε από μια εκμετάλλευση... θα έπρεπε να την ευγνωμονούμε που, παρότι κυνηγημένη και καταδικασμένη από όλους, παρόλη την κατεστραμμένη δική της ζωή, μεγάλωσε έναν ΗΡΩΑ...
Τα δικά μου σχόλια συνοδεύονται από δύο συνδέσμους, για όσους, πέρα από έναν επιφανειακό εντυπωσιασμό, ψάχνουν την αλήθεια και σέβονται, έστω την ιδιαιτερότητα, ακόμα και τα λάθη κάποιου...
Λάθη για τότε... γιατί στην εποχή μας... θα μιλάγαμε για μια ακόμα ανύπαντρη μητέρα, που δε θα χρειαζόταν να την καλύψουν οι Μονές για να μην τη λιθοβολήσουν και αυτήν και το παιδί της... Ή όχι;
Όσο για τη βωμολοχία, εμένα δε με αφορά... Η θυσία του με ελευθέρωσε, τα άλλα... ήσαν δικά του και όπως ήθελε τα χειριζόταν... Ενήλικας ήταν...
Ούτε της μάνας η... "αμαρτία" με αφορά, (κανείς δε σχολιάζει τον παλιάνθρωπο που, αφού έκανε τη "δουλίτσα του" την παράτησε έγκυο, εκείνη την εποχή... συνήθως η γυναίκα- θύμα ακούει τα... "εξ αμάξης..."). Και αυτή ενήλικη ήταν, δικές της οι επιλογές της ζωής της... ή όχι;
Απορώ... στην υποκριτική μας εποχή, όπου όλοι, άντρες- γυναίκες εκφράζονται ελεύθερα, σε όλους τους χώρους και... σωματοποιούν πολλές φορές σε όλους τους χώρους τα όσα λένε,... πώς και σχολιάζουμε ακόμα κάτι τέτοιο...
Μήπως... επειδή... δεν μπορούμε να φτάσουμε τη λάμψη της φήμης του στον ηρωισμό; Λέω τώρα...
Εμείς, οι σύγχρονοι Έλληνες, που λέμε ότι αγαπάμε την Ελλάδα, ας αναθεωρήσουμε τη στάση μας, επιτέλους, απέναντι στους ήρωές μας... και ας μάθουμε να σεβόμαστε και να θαυμάζουμε τις θυσίες και την προσφορά, παρά να ασχολούμαστε σαν τις κατίνες της γειτονιάς, με το τι αδυναμία είχαν...
Αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά και να παραμείνουμε ελεύθεροι... Άραγε, είμαστε;
Π. Μίλτου
(Παρακαλώ τα σχόλια να είναι ευπρεπή και μέσα στο θέμα... Αν συμβεί το αντίθετο, θα σβήνονται πάραυτα... Επειδή το δικό μου ήθος με έχει μάθει να σέβομαι αυτό που είναι ο άλλος... όπως ακριβώς είναι...
Και επειδή, σαν κόρη και ανηψιά ήρωα, έχω μάθει να αποτείω φόρο τιμής σε όσους έκαναν θυσίες για την Πατρίδα με οποιονδήποτε τρόπο... Ευχαριστώ!)
Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει στους παρακάτω συνδέσμους επιπλέον πληροφορίες, θα κατανοήσει πολλά...
http://gkaraiskakis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5&Itemid=3
http://www.iellada.gr/thriskeia/agnosto-tama-toy-karaiskaki-stin-panagia-tin-proysiotissa