όπως κλειστές είναι οι ψυχές αυτών που δεν αισθάνονται.
Μα εγώ έχω βρει διαφυγή απ' τα παράθυρα του ονείρου.
Δεν περιμένω τίποτα, δεν αναμένω απάντηση, δε θέλω.
Όσες φορές το έκανα γκρεμίστηκα μαζί τους και πονώ.
Βαθιά ησυχία και η νυχτιά με αναγκάζει στο σκοτάδι.
Ό,τι κι αν έρθει το πρωί, να είναι η ψυχή μου όρθια!
Copyright © Πόλυ Μίλτου