Από γενιά βασιλική, Δαυίδ του αγαπημένου
μικρή, φτωχή, σεμνή και απλή σε χρόνους ξεχασμένους.
Ο Άγγελος σε ρώτησε, αν θες να υπακούσεις.
Ήξερες την αποκοτιά, τι είχες να τραβήξεις,
συκοφαντίες τρομερές, κακία και φυγή.
Για το Μωρό σου το ιερό, τα πάντα μια θυσία.
Τίποτα λογικό σε Σε, τίποτα με τη φύση,
του σύμπαντος οι νόμοι τρελάθηκαν μαζί Σου.
Σιωπηλή και ευγενική, με κεφαλή σκυμμένη
δεν έκρινες το τι και πώς, δε ρώταγες να μάθεις.
Απλά πονούσες, δάκρυζες και στην καρδιά ρομφαία.
Είδες τα χίλια θαύματα κι Ανάσταση του Γιου Σου.
Μάζεψες χρόνια στη σκιά, η αφάνεια τιμή Σου.
Ώσπου μια μέρα… πέθανες; Σε έβαλαν στον τάφο;
Σε μοιρολόγησαν πολύ, γυναίκες και Αποστόλοι.
……………………………………………………
Αλλά η κοιλιά η τρυφερή που γέννησε Εκείνον,
η αγκαλιά, τα χέρια σου, το απαλό σου στήθος,
εκεί που ακούμπησε ο Χριστός για να αποκοιμηθεί,
ήταν αδύνατον η γη να σε δεχτεί σαν χώμα.
Άνοιξε ευθύς, κι ελεύθερη σε άφησε να… φύγεις.
Εσύ, Κόρη αμάραντη, ούτε εκεί κατάφερες
να κάνεις ό, τι οι γηγενείς, οι φυσιολογικοί.
Κι ο θάνατος ετρόμαξε με το άχραντό σου σώμα
κι οπισθοχώρησε δειλά, στο Φως το μυστικό.
Άλλο σαρκίο τούτο εδώ, όχι συνηθισμένο,
δεν εδεχότανε φθορά και σκοτεινά κελάρια...
……………………………………………………
Μια ευωδιά εχύθηκε, μια μελωδία χάρμα.
Με τον Θεό και Άγγελο είχαν αρχίσει όλα,
Αγγέλοι τώρα εφάνηκαν, Κυρίου συνοδεία.
Ήρθαν για Σε, γυναίκα γης και του Θεού κομμάτι!
Στην Άνασσα την Πάναγνη, πρέπει χαρές και δόξα!
Σκύβει ο Γιος και στοργικά αγγίζει την ψυχή Σου,
στα Χέρια του τα ιερά, την αγκαλιάζει τρυφερά,
όπως Εσύ, η Μανούλα Του, τον έπαιρνες στον κόρφο.
Χέρι με χέρι σταθερά ο Γιος και η Μάνα αντάμα,
ανέβηκαν στον ουρανό, εστήθηκεν ο θρόνος,
Σε έστεψεν επίσημα Βασίλισσα του κόσμου,
ο μυρωμένος Βασιλιάς, ω αγιασμένη Κόρη!
Σου έδωσε τα δώρα Του, τρία αστέρια ολόχρυσα.
Ένα στο πριν, ένα μετά και ένα για τη γέννα,
όλα Παρθένος έγραφαν και άστραφταν μοναδικά.
Σου χάρισε κι άλλα πολλά, όσα δεν είχε δει κανείς
τα μεγαλεία και οι τιμές ποτέ μην τελειώσουν.
Μα ένα το καθήκον σου, το φοβερό σου εδόθη.
Τώρα, με την κορόνα σου και τις αξιωσύνες
Μάνα της γης σε έχρισε την πιο αγαπημένη!
Βασίλισσά μου της ψυχής, σε έχω παινεμένη!
Copyright © Πόλυ Μίλτου
(Το παρόν είναι αφιερωμένο στο θαύμα της Παναγίας μας με την επιστροφή των δύο παιδιών μας- στρατιωτικών στο πάτριο έδαφος, ανήμερα της χάρης Της... Το χαρίζω σε αυτούς και στις οικογένειές τους, με συγκίνηση και αγάπη!)