Δεν μπορώ να φωτίσω τη νύχτα σου κόσμε...
Οι θλιμμένες καρδιές πενθούν αδιάκοπα τούτη την ώρα.
Δεν μπορώ να δώσω κουράγιο, δεν μπορώ...
Οι λέξεις πνίγονται στο κλειστό μου στόμα.
Μην πληγώσω τις ματωμένες πληγές, σκέφτομαι.
Με φόβο!
Σηκώνω τα χέρια μου με αγωνία...
Θεέ μου! Εσύ δε μας μοιάζεις...
Εσύ αγαπάς!
Σκέπασε με την παρηγοριά Σου τις ψυχές!
Αυτών που έμειναν πίσω στη φρικτή οδύνη...
Γαλήνεψε όσους ανεβαίνουν σε Σένα...
Καληνύχτα, αγάπες μου, ψυχές αδερφών...
Αναπαυτείτε εκεί, στα δικά Του απαλά χέρια.
Παιδάκια, σκαρφαλώστε στην Άγια αγκαλιά.
Εκεί, που δε σας φτάνει πια η δική μας κακία!
Είστε ασφαλείς, εκεί! Ευχηθείτε για μας!...
Copyright © Πόλυ Μίλτου