μην κάνεις λάθος και νομίσεις πως σε νιώθουν.
Κανείς δε θα είναι εκεί για σένα, ούτε υπάρχεις!
Όλοι έχουν τη δική τους τη ζωή για να σηκώσουν.
Εσύ τους είσαι περιττός και βάρος,
ξένος, απόβλητο και μίασμα,
το «μπάλωμα», ο ενοχλητικός που τους κουράζει.
Και αν δε στο πουν από ευγένεια,
στο βλέμμα τους θα τα διαβάσεις όλα
ή στα μισόλογα που λεν, να βρουν δικαιολογία,
που σε ξεχνούν σε ώρες δύσκολες ή στις χαρές σου!
Δεν είσαι αίμα τους, δε θα πονέσουνε ποτέ για σένα.
Κι αν λόγια τρυφερά σου πουν, μην τους εμπιστευτείς!
Όλα είναι φούμαρα, οι συγκινήσεις μιας στιγμής,
το χάδι ενός οίκτου και το φιλί μιας ψεύτικης συμπόνιας.
Εσύ, παιδί μου, μην σκεφτείς πώς θα ’βρεις αγκαλιά σε ξένους,
μην αγαλλιάσει η ψυχή σου, σαν πουν τη λέξη «αγάπη»,
μην αφεθείς και πεις τα μυστικά σου, αυτά που έχεις στην καρδιά.
Αν θα το κάνεις, ξέρεις, είναι σκληροί και άκαρδοι,
ευάλωτος θα γίνεις σε κάθε κοροϊδία τους,
θα στο χτυπήσουν κάποτε κατάμουτρα.
Θα σε προδώσουν, αφού πρώτα θα σε έχουν καταφέρει,
να τους νομίσεις φίλους και οικογένεια
και πάρουν από σένα αυτό που το συμφέρον τους αναλογεί.
Αν μείνεις ορφανό στη γη,
ποτέ σου μην εμπιστευτείς ξένους ανθρώπους!
Τράβα το δρόμο μόνος σου περήφανα και χαμογέλα,
για να μη δουν τον πόνο σου! Κανείς τους!
Για να μη δουν το δάκρυ σου! Ποτέ!
Πάρε τα ζώα συντροφιά, αυτά καταλαβαίνουν.
Θα σε αγαπήσουνε ευθύς, θα δώσεις και θα δώσουν.
Στην όποια δύσκολη στιγμή ποτέ δε θα σε αφήσουν!
Κι αν θες ανθρώπους να ’χεις, κοίτα τον ουρανό!
Εκεί είναι αυτοί που αγαπάς και σε αγαπούνε αληθινά!
Σε περιμένουν, κάποτε, για να τους συναντήσεις
Σε περιμένουνε εκεί, με μια ζεστή αγκαλιά!
Π. Μίλτου (πικραμένη)
(Η αλήθεια είναι ότι το παρόν το έχω γράψει εδώ και μήνες. Δεν ήθελα να το βάλω για να μην αναστατώσω ψυχές με δικές μου θλιβερές εμπειρίες. Όμως, έτυχε και διάβασα μια απάνθρωπη ανάρτηση, όπου σχολιάζονταν με τρόπο ειρωνικό και απαξιωτικό αυτοί, που σήμερα αισθάνονται θλίψη για την απουσία του γονιού.
Από αντίδραση το αναρτώ! Με όλη την πίκρα που κρύβει μέσα του!
Όχι, ρε φίλε, δε θα φιμώσεις εσύ τον κάθε ένα εδώ μέσα. Η ελεύθερη έκφραση είναι δικαίωμα όλων, εφόσον είναι μέσα στα πλαίσια του ήθους και της ευγένειας! Αν θες μόνο χαρούλες, μη διαβάζεις, ακολούθα πεταλουδίτσες και γαλανούς ουρανούς. Ελεύθερος είσαι!
Αλλά, σε παρακαλώ, φέρσου λίγο ανθρώπινα σε όσους δεν είναι ευνοημένοι όπως εσύ στη ζωή τους. Ο σεβασμός δείχνει πολιτισμό!)