μιας άλλης εποχής μοσχομυρίζεις άρωμα,
κέδρους με το ρετσίνι μυρωμένο,
φρεσκοκομμένο το πουρνάρι μας για τη φωτιά,
μιας μεγαλόπρεπης βελανιδιάς γλυκό μουρμούρισμα,
το δάσος… που ετοιμάζεται για το χιονιά.
Κελάρυσμα του ρυακιού και ρόγχος του χειμμάρου,
στα πρωτοβρόχια που φουσκώνει μυστικά,
βουή του ανέμου, τρίξιμο των ξύλων μες στο τζάκι,
κι ένα πλατάνι φύλλα θα χαρίσει,
που πάνω στην ολόχρυση παλάμη τους,
θα φτιάξω πλήθος τις καρδιές με κόκκινη μπογιά
μια προσφορά όπου αγαπώ κι όπου πιστεύω!
Ζεστή η θαλπωρή του δωματίου,
ζεστές ψυχές, καυτές ευχές,
με αχνιστό καφέ και σοκολάτα,
έλα να κεραστείς ευγνωμοσύνης δώρο, φίλε μου!
Μη λες πως το φθινόπωρο μελαγχολεί η διάθεση,
τα χρώματα είναι ζωντανά και κουβαλούν τον ήλιο.
Μάζεψα στην καρδιά μου κάθε πέταλο της άνοιξης,
θαλασσινό αέρα καλοκαιρινής βαρκάδας,
φεγγάρι μαγεμένο του Αυγούστου…
Ετοίμασα μια όμορφη εικόνα και την έκανα κορνίζα,
τη στόλισα με φύλλα φθινοπωρινά τριγύρω,
με της αγάπης την κορώνα μες στο κέντρο τους.
Όταν θα έρθει ο χειμώνας της ζωής μου,
είμαι πανέτοιμη να τον υποδεχτώ με σεβασμό.
Τότε, φαντάζομαι,
πως θα μπορώ να ζεσταθώ ελεύθερα και να ξεκουραστώ
μες στης ψυχής μου τη φωτιά την άσβεστη,
την αναμμένη χρόνια!...
Π. Μίλτου
(Από τη συλλογή, Στιγμές γαλήνης… )
Να υπενθυμίσω, επειδή ακούω πολλά και… παρακολουθώ άλλα τόσα, τα έργα μου είναι κατοχυρωμένα.