"Τώρα θα κοιμηθούμε", τους είπαν...
Τα αγκάλιασαν σφικτά και κοιμήθηκαν...
Μας άφησαν σαν ίχνος το καμμένο "έξω" τους...
Μας άφησαν στα σκοτάδια μας εμάς,
να θρηνούμε...
Να τσακωνόμαστε και να βριζόμαστε
όπως πριν...
Να παραμένουμε αδιόρθωτοι,
ετοιμάζοντας τα θύματα του αύριο...
Και αυτοί, γλίστρησαν και έφυγαν σιωπηλά...
Μακριά από εμάς...
Πήγαν εκεί, που δε θα τους ξαναπειράξει τίποτα.
Εκεί, που δε θα τους ξανασκοτώσει το κακό μας.
Εκεί, που η ανοησία μας δεν τους αγγίζει πια.
Το μοχθηρό παρέμεινε πίσω, μαζί μας...
Κι εμείς, μείναμε να θρηνούμε...
Και πρέπει... Για πολλά!...
Οι αθώοι έφυγαν! Οι ένοχοι είμαστε εδώ...
Copyright © Πόλυ Μίλτου
(Painting by Katie m. Berggren)