Κανείς να μη μιλήσει τούτη δω την ώρα!
Είναι η ψυχή,
κοιτάζει το άπειρο και αναστενάζει.
Κάπου υπάρχει εκεί, μια Παρουσία.
Κάπου ηχούν αρμονικά χιλιάδες μελωδίες.
Τελείως μυστικά!
Κάπου τα πρόσωπα, φεγγοβολούν χαρά και ειρήνη.
Κι εσύ,
μένεις στη σιωπή και σκέφτεσαι το «πώς»!
Παρακαλάς γαλήνη και ποιος νιώθει;
Η νύχτα κρύβει όλο το νόημα στο βάθος της.
Καλύπτει τις σκιές, δε φαίνονται στο φως.
Τα μάτια σου είναι που φταίνε για το λάθος.
Αν ξημερώσει,
το τοπίο δεν αλλάζει.
Μόνο τα χρώματα, που ζωηρεύουν ξαφνικά.
Αυτό εξηγεί τα πάντα και μη ζητάς ενόχους!
Είναι που έχεις μάθει στα έντονα καμώματα.
Το ορατό, ξέρεις, ελέγχεται πιο εύκολα.
Μα, αν αφήσεις την καρδιά να αγναντέψει,
θα δεις να αποκαλύπτονται άλλες εικόνες.
Ο κόσμος όλος μέσα σου, ένα μυστήριο!
Ό, τι ποθείς με δύναμη, αυτό και αναζητάς!
Ό, τι αγαπάς περσσότερο, αυτό και αντικρίζεις!
Copyright © Πόλυ Μίλτου