Με βλέπεις;
Αόρατη έγινα μη με βρει το κακό.
Γύρω μου φαύλοι και αναιδείς
ξεπουλάνε την καλοσύνη με το κιλό.
Χαμογελούν με ικανοποίηση.
Πάλι κατάφεραν καταστροφές ηθικής.
Με συντρίβει η αισχρότητα.
Η βία η ελεύθερη με προσωπεία αθώων.
Άκαρδοι και ανέντιμοι,
όλοι τους μια κλίκα...
Γύρω μου ανέμοι σφυρίζουν μανιασμένοι.
Εξαφανίζομαι!
Θεέ μου, το σώμα αυτό
φιλοξενεί μια ψυχή.
Που πονάει!
Και η ψυχή παρηγορεί το σώμα.
Που υποφέρει!
Με ακούς;
Φωνάζω ακόμα...
Copyright © Πόλυ Μίλτου