Κάποιος κοιμάται εκεί μέσα...
Η θύελλα συνεχίζεται. Πνιγήκαμε, είναι σίγουρο...
Σκοτεινιά παντού.
Αλίμονο, και Εκείνος κοιμάται.
Κοιμάται;
Είσαι σίγουρος πως δεν κοιμάσαι εσύ, εαυτέ μου;
Πήγαινε, ξύπνα Τον, μωρέ!
Ξύπνα Τον!
Μόνο Αυτός μπορεί να κοπάσει τη θύελλα.
Απλά με ένα του βλέμμα.
Με μια λέξη: "Σώπα!"
Το έχω ζήσει!
Και πάλι κοιμάται η ψυχή...
Ξεχνάμε πάντα και τα πάντα μέσα στη φουρτούνα μας.
Ξεχνάμε.
Ξύπνα Τον, μωρέ! Κουνήσου!
Ξύπνα Τον!
Για να ακούσεις την επιτακτική εντολή:
"Σώπα!" "Βούλωσέ το!"
Και όλα να γαληνέψουν ευθύς!
Το έχω ζήσει αλήθεια... Με φυσικά φαινόμενα.
Γιατί όχι και με... παραφυσικά;
Εκείνος... ποτέ δεν κοιμάται!
(Αναμνήσεις ψυχής)
Copyright © Πόλυ Μίλτου