(Μικρά έμμετρα)
Βαρέθηκα να κουβαλώ το φεγγάρι μου.
Πάω να το αφήσω ελεύθερο να φύγει,
να στολίσει τον ουρανό με τα αστέρια.
Ήταν για μένα ξένο το φως του,
δεν ταιριάξαμε.
Έσκυψα και με πήρε το παράπονο.
Η νύχτα μου δεν πρόκειται να σβήσει;
Είναι ο λυγμός της χαμένης ατραπού.
Όταν ξαπλώσω επιθυμώ τη λησμονιά.
Η σιωπή κύκλωσε τη γη με νόημα και δέος.
Ο κόσμος κοιμάται!
Copyright © Πόλυ Μίλτου