ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΛΗ, ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ...
Περνάει ο χρόνος, κυλάει αμέριμνος για όσα μας αγχώνουν, μας αναστατώνουν, μας πληγώνουν...
Περνάει και χάνεται αδιάφορος, παίρνοντας μαζί του και όσες γλυκές αναμνήσεις ευχάριστων γεγονότων μαζέψαμε στις καρδιές μας...
Ο χρόνος δεν έχει υπόσταση στην πραγματικότητα, φίλοι μου...
Μέσα στην ύπαρξη του Θεού, όλα είναι σαν μία και μόνη μέρα.
Εμείς φτιάξαμε το χρόνο με το πεπερασμένο της μικρής μας ύπαρξης και για να εξηγήσουμε την εναλλαγή των ωρών και των εποχών, τη φθορά και τα όσα αναμένουμε...
Και αναμένουμε και αναμένουμε και νιώθουμε συνεχώς σα να βρισκόμαστε ακόμα στο κατώφλι μαι κλειστής πόρτας... της πιο ωραίας και τυχερής, αυτής που, επιτέλους, θα φέρει διαρκή χαρά, όχι μόνο μιας μέρας γιορτής.
Αυτή, που θα μας γεμίσει απέραντη, μόνιμη γαλήνη, όχι όσο διαρκεί η αγάπη και η αγκαλιά αγαπημένων.
Αυτή, που θα μας γεμίσει αισιοδοξία ακράτητη, όχι μόνο όσο διαρκεί ένα ευχάριστο γεγονός ή μια επιτυχία.
Αυτή, που θα μας χαρίσει ζεστασιά μέσα στο είναι μας και θα αναζωογονεί διαρκώς την ύπαρξή μας με ελπίδα, όχι όσο κρατάει η φωτιά σε ένα τζάκι, που ίσως και αυτό να μην ανήκει στο δικό μας σπίτι.
Όλοι μας αισθανόμαστε αυτή την προσμονή να ανοίξει, επιτέλους, αυτή η παράξενη, η αόρατη πόρτα, που πίσω της στέκεται μόνιμα το Φως και η ζωή κυλάει χωρίς να χάνεται, χωρίς να φθείρεται, χωρίς να πεθαίνει...
Όλοι μας, έχουμε μέσα μας, το πιστεύουμε ή όχι, την αίσθηση του απέραντου που δεν τελειώνει ποτέ... τη σπορά της αιωνιότητας...
Γι' αυτό αγωνιούμε και λυπούμαστε και φοβόμαστε, όταν τελειώνει μια γιορτή, μια χαρά, μια αγάπη, μια ζεστή αγκαλιά, μια στοργή...
Γι' αυτό, θλιβόμαστε για όσα δε μας δόθηκαν ποτέ, μια ευκαιρία, μια ειρηνική διάθεση, μια καταξίωση, μια τρυφερότητα μάνας, μια παρουσία σιγουριάς και ασφάλειας...
Όλοι μας, αδέρφια μου, κινούμαστε μέσα σε έναν χρόνο που εμείς τον ορίζουμε με τα ρολόγια και τις υποχρεώσεις μας και τον σχεδιάζουμε με πλήθος όνειρα και ιδέες και απόψεις... αλλά... πολλές φορές, ακόμα και μια στιγμή μπορεί να μας βγάλει από τη σταθερότητα και να μας δείξει το μάταιο της προσμονής του μετά.
Γιατί, στην παραγματικότητα, δεν είμαστε πεπερασμένοι...
Το τώρα, το κάθε τώρα, χτίζει το χρόνο και τα χρόνια της ζωής μας και μας οδηγεί συνεχώς, όσο και να μην το θέλουμε προς εκείνη την πόρτα, την κλειστή, τη χρυσή των ονείρων μας...
Σήμερα, ας κερδίσουμε λιγάκι ακόμα ζεστασιά και όνειρα και αναμνήσεις... και ας υποδεχτούμε το αύριο με γαλήνη...
Πίσω από την κλειστή πόρτα είναι η αιωνιότητα και την έχουμε μέσα μας. Τη σέρνουμε μαζί μας καθημερινά χωρίς να το νιώθουμε, γιατί η φθορά διαποτίζει τα πάντα με πίκρα και απογοήτευση... και φόβο για το μέλλον...
Ή γιατί η άρνηση μας κάνει να θέλουμε να μη βλέπουμε τον ίδιο τον εαυτό μας και την αλήθεια του...
Πέρασαν οι γιορτές, θα πούμε αύριο, και μετά, θα κάνουμε πάλι σχέδια μιας άλλης αφορμής χαράς... λίγης χαράς και λίγης ανακούφισης, λίγης ξεκούρασης από τα καθημερινά μας βάρη...
Και όλοι μας, μα όλοι, ενστικτωδώς... ονειρευόμαστε εκείνη την πόρτα την κλειστή, που θα μας χαρίσει τη μόνιμη ευτυχία...
Κι εγώ μαζί!
Αύριο, όσοι έχουμε την ίδια πίστη, θα γιορτάσουμε τα Θεοφάνεια...
Οι παλιοί έλεγαν πως ανοίγουν οι ουρανοί κάθε τέτοια νύχτα παραμονής και ακούνε κάθε μας ευχή...
Είναι η πόρτα η μυστική, που ανοίγει για λίγο...
Ας ευχηθούμε ο ένας για τον άλλο, για την Πατρίδα μας την πονεμένη, για όλη τη γη που καθημερινά υποφέρει την κακία που έχουμε σπείρει πάνω της και τη ματώνει και τη σκοτώνει λίγο- λίγο.
Ανοίγει για λίγο η πόρτα της ελπίδας και ας ευχηθούμε...
Κάποτε, να είναι μόνιμη η χαρά και η αγάπη για όλον τον κόσμο!
Να εξαφανιστούν για πάντα η φρίκη, η απελπισία και ο φόβος!
Να κυριαρχήσει η γαλήνη στα σύμπαντα!
Καλά Θεοφάνεια, αδέρφια του ουρανού...
Και σε όσους έχουν άλλη πίστη, θρησκεία και ιδεολογία, εύχομαι την αγάπη, την ειρήνη και την ευημερία και στην ύλη και στο πνεύμα. Για όλη τη γη, εύχομαι με κατανόηση και σεβασμό.
ΑΓΑΠΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
ΑΣ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΓΗ...
Π.Μ
(Μια σημείωση για όσους ομόδοξους δεν ξέρουν, σήμερα, παραμονή Θεοφανείων, η νηστεία είναι χωρίς λάδι. Φυσικά, η νηστεία είναι θέμα προσωπικό και ανάλογο και με την υγεία. Εγώ κάνω μόνο μια απλή ενημέρωση- υπενθύμιση. Όμορφη να είναι η μέρα σας!)
(Η φωτογραφία είναι από Ξενοδοχείο στο Τύρναβο...)