ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΚΟΣΜΕ...
Σήμερα, είναι εργάσιμη ημέρα... Πολλοί έχουν ήδη πάει ή θα πάνε για δουλειά...
Μετά τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, ένα διαρκές τρέξιμο να την προλάβουμε, να, ήρθε... πέρασε... Τώρα;...
Βαριά η διάθεση της πρώτης εργάσιμης μέρας... πολλοί κουρασμένοι από τα τραπεζώματα, τα ταξίδια, τα ξενύχτια, θα καταφύγουν αμέσως, πού αλλού;
Σε ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ, ΖΕΣΤΟ, ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ, ΔΥΝΑΜΩΤΙΚΟ... ΑΑΧ, έτσι, για να ανοίξουν τα μάτια και να συνεχίσουμε...
Δύσκολος αγώνας η ζωή, μα φίλε μου, για μερικούς... ακόμα πιο βαρύς και ασήκωτος...
Σήμερα, πρώτη μέρα στη δουλειά, μετά τα Χριστούγεννα, κάνε έναν έλεγχο στον εαυτό σου... Κάτι έλεγες για αγάπη... όλες αυτές τις μέρες...
Και, σε βεβαιώνω πως, σήμερα, όπως και μετά την Πρωτοχρονιά, χρειάζεται περισσότερο το Πνεύμα των Χριστουγέννων... Χρειάζεται! Κι αν πράγματι το κουβαλάς μέσα σου,... πάρτο μαζί σου!!!
Αν έχεις, πάρε μαζί σου και κάτι μικρό, ένα σοκολατάκι, ένα δωράκι από το δέντρο κι ας είναι και αστείο, μια καραμέλα, βρε αδερφέ,... και βγες να δεις, πόσο έχουν μερικοί ανάγκη από αυτό το... Πνεύμα...
Αν δεν έχεις, γιατί κι εγώ είμαι ταπί και ψύχραιμη,... βάλε καρδιά...
Βρες με τη διαίσθηση και χωρίς να καταφύγεις σε ανακρίσεις για το πώς πέρασε ο άλλος,... ποιος φαίνεται θλιμμένος, βαριεστημένος, ποιου το χαμόγελο κρύβει ένα κλάμα και... μαζί με τον δικό σου καφέ, κάνε ένα έξοδο σήμερα, πάρε κι έναν ακόμα στο χέρι...
Μονάχα,... να παρακαλέσεις να στον βάλουν στο πιο όμορφο ποτήρι, κι ας είναι χάρτινο... πάρε κι ένα κουλουράκι ή ένα μπαστουνάκι γλυφιντζούρι και πολλή- πολλή ζάχαρη...
Άκου με που στο λέω... θα σου χρειαστεί...
Θα σου πω μια αληθινή ιστορία πάνω στο θέμα της ζάχαρης...
"Κάποτε, ο τσάρος Νικόλαος της Ρωσίας, ο τελευταίος... πήγε να επισκεφτεί έναν Άγιο παππούλη, να τον ρωτήσει κάποια πράγματα... Εκείνος, σαν διορατικός, τον κέρασε τσάι και... χωρίς να του λέει άλλο από την αγάπη, έριχνε κι όλο έριχνε ζάχαρη στο ποτήρι του τσάρου, ώσπου... το τσάι χύθηκε έξω, γιατί... η ζάχαρη γέμισε όλη την κούπα... Ήταν η προφητεία του Γέροντα για τη θλίψη τη μεγάλη, την αφόρητη, που τον περίμενε..."
Λοιπόν, από εκεί πήρα την ιδέα... Πάρε ζάχαρη πολλή μαζί σου, ζάχαρη της καρδιάς, να τη χύσεις ολόκληρη στο πικρό ποτήρι, κάποιου, που αυτές τις μέρες, αντί για χαρά... δοκίμασε την εγκατάλειψη, τον χωρισμό, το θάνατο, την ερημιά και την αποξένωση, την απόρριψη, την απόγνωση...
Σε αυτόν, φίλε μου αγαπημένε, ρίξε πολλή ζάχαρη με τη διάθεση της αγαπώσας καρδιάς σου, μέλι στο στόμα σου, χωρίς να ρωτάς... χαμόγελο στοργής, ένα άγγιγμα κατανόησης, ένα βλέμμα Ανθρώπου ελεύθερης τρυφερότητας, αυτής που θα ήθελες και για σένα, αν ήσουν στη θέση του...
Πριν αρχίσεις, λοιπόν, να περιγράφεις πόσο ωραία πέρασες, πόσους αγαπημένους συνάντησες, πόσες αγκαλιές απόλαυσες, πόσα χεράκια παιδικά σε χάιδεψαν... πάρε δυο καφέδες κι ένα κάτι στα χέρια και... κάνε μια αναγνώριση εδάφους...
Υπάρχει κάποιος που δεν;...
Άλλαξε πρόγραμμα των διηγήσεών σου και... μπες στο πνεύμα της συντροφικότητας...
Δώσε σε αυτόν που είναι δίπλα σου ένα ράκος, αυτό που δεν έζησε στη γιορτή, δώστου... από τη δική σου γλυκύτατη καρδιά, κέρασέ τον αγάπη... αληθινή, απλή, αυθόρμητη...
Κι αν είσαι, αδερφέ μου, εσύ, από τους θλιμμένους, έλα, σε κερνάω εγώ, που ξέρω και νιώθω...
Θα σου βάλω πολλή ζάχαρη σήμερα στον καφέ σου, υπάρχουμε κι εμείς που αγαπάμε αληθινά, εμείς που έχουμε πονέσει πολύ, μα... έχουμε μια μεγάλη αγκαλιά για όλους όσους μας μοιάζουν...
ΑΣ ΠΙΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΣΤΟΡΓΗΣ, ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΣΗΜΕΡΑ,... ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ...
ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΠΟΛΛΗ ΖΑΧΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑΣ...
ΑΥΤΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ...
ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ...
ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΣΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΠΑΡΑΠΕΤΑΜΕΝΟΣ, ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ, ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ...
Η ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ, ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΚΑΡΔΙΕΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ...
ΟΜΟΡΦΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΣΑΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ...
ΑΝ ΜΠΗΚΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΔΕ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ!!!
ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ, ΣΗΜΕΡΑ,... ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕΙ Η ΓΗ ΑΠΟ ΖΑΧΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!♥️😋♥️🎄😍
Π.Μ.
(Η φωτογραφία ως συνήθως από το ίντερνετ)