Απόψε κλαίει η καρδιά μου.
Εγώ ξέρω γιατί.
Η ψυχή μου μικρού παιδιού ίχνος.
Ομίχλη σκεπάζει τους στεναγμούς μου.
Ένα φεγγάρι βγήκε καταμεσήμερα.
Πού πήγε ο ήλιος;
Έσβησε η φιλία μαζί του.
Αν κοιτάξεις πίσω, χάθηκες.
Πάμε να φέρουμε την αυγή.
Δε γίνεται άλλο σκοτάδι.
Αρκετά!
Όταν το ψέμα γίνεται αλήθεια,
να φοβάσαι!
Όταν οι φίλοι δεν είναι φίλοι,
να ανατριχιάζεις.
Οι άνθρωποι,
αν ένιωθαν πόσο πληγώνουν,
θα ήσαν ανθρώπινοι.
Δεν είναι όμως.
Δικαιολογίες κρύβουν πολλά.
Σιωπή συνειδήσεων.
Και γύρω... το χάος σε μια έρημη γη.
Πάμε να φέρουμε φως!
Τώρα!
Κάτι μπορεί να συμβεί καλό!
Αν...
Απόψε κλαίει η καρδιά μου.
Μα οι φίλοι ρούφηξαν τη χαρά μου
και... εφυγαν.
Αν ένιωθαν... αν...
Αν...
Αλλά,
ποιοι είναι οι φίλοι;
Copyright © Πόλυ Μίλτου