ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ...
Γύρω όλα σκοτάδια, λίγοι οι... τυχεροί... Οι περισσότεροι, ακόμα και πίσω από τα γέλια τα τρανταχτά και τις φανταχτερές ευχές, σέρνονται με καρδιά ματωμένη και βαριά για να βγάλουν με αξιοπρέπεια τις γιορτές και να χαρίζουν δύναμη και χαρά στους δικούς τους...
Μα, κοίτα, φίλε μου...
Σου μιλώ εγώ, που είμαι ένα από τα άτομα... της "αντίπερα όχθης", όπως συνηθίζω να λέω...
Δε γεννήθηκα σε φάτνη, αλλά μέσα στη θλίψη και στην ερημιά, με σκιές, που σχεδόν αμέσως εξαφανίστηκαν από το πλάι μου και κουβαλάω την έλλειψη όλων όσων αγαπώ από τότε ως... το τέλος...
Σκέψου ένα μωρό... μόνο του σε μια κούνια να περιμένει, αυτούς που δεν επέστρεψαν ποτέ... και μετά,... χίλια- μύρια χέρια ξένα, σκληρά, μιας κακίας απέραντης, που έχει καλύψει τη γη και συνεχίζει και συνεχίζει... και συνεχίζει... με πλήθος τρόπους...
(Ο Ηρώδης, σου το βεβαιώνω υπεύθυνα, επειδή το ζω στην καθημερινότητά μου, αναβιώνει πάλι και πάλι σε πλήθος ψυχές ανθρώπων που διάλεξαν το κακό, τη μοχθηρία, τη ζήλια, την αδιαφορία και... τόσα άσχημα για ζωή τους...)
Εγώ, λοιπόν, τολμώ και σου μιλάω για χαρά...
Όχι για γέλια πολλά, αν δεν το νιώθεις, μπορείς και να κλάψεις ελεύθερα όσο θες... Όχι για ξεφαντώματα και μεγάλα πάρτι...
Ούτε για στολίδια... Φέτος δε στόλισα στο σπίτι μου...
Απόλαυσα τα χαρούμενα προσωπάκια των παιδιών μου στο σχολείο, τα στολίδια που έφτιαξαν με τα χεράκια τους και την ψυχούλα τους την αγνή... (θυμάμαι έντονα, που έφτιαχναν πέντε- έξι μια ζωγραφιά μαζί και ένα από τα αγοράκια μου, αυτό που δάνεισε το σκίτσο του για να βάλουν όλοι τη δική τους πινελιά, μου είπε: Κυρία, εγώ τους αφήνω να βάλουν το χρώμα που θέλει η καρδιά τους...)
Α, ναι, αυτά τα απόλαυσα... Τα παιδιά είναι η διαρκής παρουσία του Θεού στη γη...
Αυτά,... πάντα χαίρονται τα Χριστούγεννα, χωρίς πολλές σκέψεις και συλλογισμούς και φιλοσοφίες... Απλά!... Χαίρονται!
Και, σκέφτομαι, το Βρέφος το μοναδικό... μέσα στο σκοτάδι και τη βρωμιά που το πετάξαμε να γεννηθεί...
Αυτή ήταν και είναι η ψυχή μας, ενήλικες φίλοι μου...
Τα ζώα... ήσαν πιο καθαρά από εμάς και πιο άξια για πρώτοι Του φίλοι...
Με απασχολεί το θέμα...
Η ψυχή μας... να γυρίσει πίσω, να πάρει κάτι από την απλότητα και την αθωότητα, την καλοσύνη και την πίστη των μικρών παιδιών και ύστερα... αυτό το φωτεινό μωρό... θα επισκεφτεί το είναι μας, σαν μόνιμος Επισκέπτης Χαράς...
ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ...
ΜΑ,... ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΙΓΟΥΡΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΗ...
ΤΗΝ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ,...
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ... ΟΠΩΣ ΕΓΩ, ΑΝΗΚΟΥΜΕ "ΕΚΕΙ", ΣΤΟΥΣ ΜΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΥΣ ΤΗΣ "ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗΣ"...
ΣΑΣ ΒΕΒΑΙΩΝΩ, ΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΚΙ ΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΣΠΑΡΤΑΡΑ ΑΠΟ ΘΛΙΨΗ...
ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΛΟΓΛΥΚΟ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ...
ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙ...
ΜΙΚΡΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΠΡΩΙΝΕΣ... ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ...
ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΘΛΙΨΗ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ...
Η ΑΓΑΠΗ, ΜΑΣ ΤΥΛΙΓΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΖΕΣΤΟ ΤΗΣ ΦΩΣ!
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ... ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ!
ΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!♥️🎄♥️
Π. Μ.