(Το αφιερώνω σε ΚΑΠΟΙΟΥΣ, οι οποίοι θεωρούν εξυπνάδα το να μειώνουν τους καλούς ανθρώπους. Να σπιλώνουν την τιμή τους, να καταστρέφουν κάθε χαρά, να σπέρνουν λύπη και πόνο σε αθώες ψυχές. Έτσι,… γιατί δεν έχουν με τι άλλο καλύτερο να γεμίσουν τις άδειες και μίζερες ζωές τους. Αφιερωμένο σε όσους νομίζουν πως επειδή δεν απαντά ο ευγενικός άνθρωπος, θα σωπάσει και ο Θεός. Αλλά, ο Θεός υπάρχει και κάποια στιγμή θα απαντήσει!)
μη νομίζεις, τα πήρε ο άνεμος.
Όσα γέλασες, κοροϊδία φρικτή της τιμής μου,
θα γελάσουν μαζί σου οι άλλοι μια ώρα.
Όσα νίκησες πάνω μου,
μην τα έχεις για τρόπαια,
μόνο το αίσχος σου δείχνουν.
Όσα θα ’βρεις μπροστά σου,
μη ζητήσεις βοήθεια, για δε θα ’ρθει κανείς.
Όσες λύπες προξένησες
στην αθώα ψυχή μου, θα γυρίσουνε πίσω.
Να θυμάσαι και πρόσεχε,
Ο Θεός πάντα βλέπει!...
Π. Μίλτου