Ο ύπνος με ξέχασε απόψε!
Περιμένοντας να λάμψει δυνατά
του Αυγούστου η πανσέληνος
η ψυχή μου γεμίζει με δέος.
Πόσα ονόματα χωράει ο φωτεινός σου κύκλος;
Πόσοι στενάζουν μυστικά για μια ενθύμηση;
Άγνωστοι εκατομμύρια πάνω στο χώμα...
Το ξέρεις, σελήνη μου ακριβή;
Μυσταγωγία η ευχούλα η δροσερή
για όσους αναστενάζουν βαθιά
θλιμμένοι στα σκοτάδια της σιωπής.
Καληνύχτα, ψυχούλα της λήθης,
καληνύχτα εσύ, άγνωστέ μου αδερφέ!
Καληνύχτα βουβό, αλλότριο κλάμα!
Καληνύχτα φεγγάρι μου αθώο!
Άκου, μετά ξημερώνει!
Copyright © Πόλυ Μίλτου