Είναι βραδιά που θυμάμαι.
Είναι βραδιές που θυμάμαι.
Δεν ξεχνώ ούτε τις μέρες.
Μα η νύχτα σωπαίνει και σκέφτεται.
Με θλίβει, με πιέζει, με πονάει.
Μνήμες...
Μνήμες χωρίς θύμησες.
Κάτι σκιές και μια φωτογραφία.
Τα όνειρά μου εφιάλτες ζωντανοί.
Τα πόδια μου πατάνε τη γη.
Με πονάει.
Έρημη είναι χωρίς ανάσα.
Πήρατε την αγάπη και φύγατε.
Πήρατε την καρδιά μου και δε γυρίσατε.
Ποτέ.
Πώς να ξεχάσω κάτι που δεν έζησα;
Πώς να λησμονήσω τις σκιές σας;
Μέσα μου ξεσκίζεται η ψυχή μου.
Στέλνω ένα μήνυμα ματωμένο.
Ξέρω.
Πάλι θα μείνει αναπάντητο.
Ξαπλώνω στο έδαφος.
Υποφέρω, φοβάμαι, κουράστηκα.
Δε σας θυμάμαι.
Πρέπει να ξεχάσω. Πρέπει να ξεχάσω.
Μα πώς να ξεχάσω;
Παραιτούμαι!
Copyright © Πόλυ Μίλτου
Αφιερωμένο για όσους ζουν μια απώλεια αγαπημένου μέσα στις γιορτές. Τρομακτικό. Σπαραγμός. Πώς να απαλύνεις τον πόνο; Κατανόηση μόνο...